Tu spełnia się nie tylko amerykański sen, ale podobno każde marzenie. Los Angeles to raj na ziemi, w którym słońce rozpieszcza przez okrągły rok, wino smakuje lepiej niż we Włoszech, hamburgery nie mają sobie równych, a na ulicy...

Calakmul jest tajemnicze, owiane legendą. Wycieczkowiczów jak na lekarstwo, ani śladu komercyjnych straganów, a towarzystwo przewodnika okazuje się niezbędne. Zdecydowani na wizytę tutaj muszą się liczyć z...

„Daleko, na krawędzi prerii, czarny punkt odcina się na tle jasnego nieba. Już po sekundzie niewyraźna kropka zmienia się w sylwetkę jeźdźca, a po chwili mężczyzna i zwierzę przelatują przed naszymi...

Szlak Appalachów to dla Amerykanów swoista instytucja kultury. Został otwarty w 1937 r., po dwudziestu latach prac przygotowawczych, w epoce, kiedy nastała moda na ucieczkę od cywilizacji. Postanowiłam samotnie przejść...

Pomysł zorganizowania eskapady fotograficznej na Grenlandię kołatał nam się w głowach od dłuższego czasu. Północ jest jak narkotyk: zażyjesz raz czy drugi i wciąga coraz bardziej. Odwyk jest trudny...

Wstałam o świcie, kiedy niebo kąpało się w błękitnej świetlistości. Uradowane ptaki skakały po gałęziach i śpiewały z całych sił. Miałam ochotę przyłączyć się do nich w tej samej nucie, układając piosenkę na cześć nowego dnia, ale uśmiechałam się tylko i śpiewałam w sercu. Meksykańskie świty pachną kolendrą i pomarańczami. Na targowisku klaszczą Indianki. W powietrzu unoszą się smugi dymu znad garnków z kukurydzianym napojem zwanym atole. Usiadłam na drewnianej ławce. Podczas podróży najbardziej lubię jeść w takich właśnie miejscach, gdzie widok osoby o jasnej skórze jest witany zaskoczeniem. I sympatią, bo jeśli biała dziewczyna samotnie przybywa w tak odległe i nieturystyczne miejsce, to raczej nie ma złych zamiarów. 

Historia homo sapiens to historia rozwoju. Możemy szczycić się wielkimi odkryciami, postępem, który daje nam władzę nad światem. Jednak poszukując wiedzy i wyjaśnienia praw natury, ludzkość dopuszczała się takich zbrodni i okrucieństw, że staliśmy się mistrzami zagłady i cierpienia. Szukając bogów, w pogardzie mieliśmy wszystko, co doczesne. Na półwyspie Jukatan wierzono, że jedynym sposobem, aby wzeszło słońce, były tysiące wyrwanych, ludzkich serc.

Spacerując po równo przystrzyżonej trawie, wśród tropikalnych kwiatów i egzotycznych zapachów starożytnego miasta Chichen Itza, odczuwam ulgę, że jestem tu dziś, a nie dawniej. Uśmiechnięci handlarze, raczej nieprzerażającej postury, nie wyglądają na krwawych oprawców. Stoły ofiarne zamienili na stragany z bibelotami, a kult słońca na kurs dolara.

Wzgórza mają oczy. Przynajmniej te, które otaczają Albuquerque, największe miasto amerykańskiego Nowego Meksyku. Dzień wcześniej chodziliśmy po tych wzgórzach z Zepem, zaprzyjaźnionym szamanem z indiańskiego szczepu Huichola. Było ciepło. Światło było prawie białe. Zep tłumaczył nam znaczenie petroglifów zdobiących skały. To szaman, który zamienia się w wilka, a to... – Zep pokazał rysunek dłoni na jednej ze skał. – A to brama do świata duchów. Jeśli przyłożysz do niej swoją rękę, to czasami brama się otwiera – mężczyzna popatrzył na mnie. – Połóż tam dłoń. Jedna z teorii związanych z fizyką kwantową mówi o możliwości istnienia światów równoległych. Według niektórych teorii każda nasza decyzja, nasz wybór powoduje, że gdzieś w uniwersum dochodzi do powstania nowego świata. Wszechświat jest więc skonstruowany na zasadzie drzewa z rozchodzącymi się od niego niezliczonymi gałęziami – światami równoległymi. Jest więc świat w którym nie dotknąłem ręką petroglifu, i jest świat, gdzie zginąłem w wypadku samochodowym, i jest świat, w którym nigdy nie pojechałem do USA. 

Ten wypad zasadniczo zmienił moje poglądy na temat organizacji narciarstwa i filozofii budowy ośrodków narciarskich. Dziś mam inne oczekiwania. I nie chodzi tu o najnowsze „gondolki” i świeżo ratrakowane, szerokie jak lotnisko trasy. Zobaczyłem, że w ośrodku narciarskim najważniejszy może być... narciarz. Po co się robi ośrodek narciarski? Po to, żeby ludzie mogli wyszaleć się na nartach, ewentualnie snowboardach. Amen. Ale zacznijmy od początku... Schematy, w które wpadamy w życiu, bardzo często zamykają nam oczy na okazje – te przemykają tuż obok. Ilu z tych, którzy byli w Nowym Jorku, brało pod uwagę wypad na narty? Powiem to, co zauważyłem: bardzo niewielu!

Tutaj nie trzeba być milionerem, by mieć swoją własną rajską plażę. Oaxaca ma ich mnóstwo, i to zupełnie za darmo. To miejsce sprawia, że możesz nie mieć w kieszeni prawie nic, a i tak czujesz się jak...