Czarnogórcy mają i morze, i wyżyny, ale przede wszystkim góry, porównywalne z Tatrami. Właśnie one są sercem kraju, zwanego też Monte Negro – gościnnego, taniego i o pięknych krajobrazach.

Te góry – skaliste, z jaskiniami i nieco inną niż w Polsce szatą roślinną, wymarzone dla miłośników pieszych wędrówek – są niemal puste. W maju można tu jeszcze jeździć na skiturach. Na czystą skałę trzeba poczekać do lipca, a czasem i sierpnia. Za to wiosenne słońce, zapach kosówki i wychodzące spod śniegu krokusy sprawiają, że chciałoby się tu zostać na dłużej.

W kanionie rzeki Moracy, pod jednym z licznych monastyrów podchmielony Ivan siedzi z popem w słoneczne popołudnie. Za chwilę wstaje i ospałym krokiem zmierza w stronę kapliczki ze źródełkiem. Pop przysypia, a Ivan nalewa świętą wodę do butelki po piwie, które przed chwilą wypił. Wraca zadowolony, ale także śpiący. Czarnogóra wita.

Czarnogóra, kraj długowiecznych i wysokich ludzi, jest suwerenną republiką od 2007 roku, kiedy to odłączyła się od Serbii za pomocą przeprowadzonego referendum. Terytorium tego państwa jest 23 razy mniejsze od Polski, mimo to, podobnie jak nasza ojczyzna, w swoich dobrach naturalnych proponuje morze i góry.

Aparat fotograficzny jest nieodzownym rekwizytem podczas wszelkich wypraw – od poważnych ekspedycji o charakterze naukowym po zwykłe niedzielne wypady. Ale bywają sytuacje, gdy robienie zdjęć wymaga znacznego poświęcenia, a sesja fotograficzna staje się wręcz niebezpieczna. Jaskinia Đalovića, najdłuższa znana jaskinia Czarnogóry, ma znaczny potencjał eksploracyjny i imponującą szatę naciekową. W ciągu minionych lat czescy grotołazi poczynili znaczne postępy w eksploracji tego interesującego miejsca. W 2014 roku do wypraw dołączyli także Polacy z Klubu Speleologicznego Politechniki Wrocławskiej. Rok później, przed kolejną wizytą zdecydowano powołać grupę fotograficzną, która całkowicie poświęci się wykonaniu...

Czarnogóra to niesamowity kraj. Blisko stąd tylko do nieba, bo 90 proc. procent terytorium leży w górach odludnych i dzikich jak zapomniane wyspy. Morze w jedynym śródziemnomorskim fiordzie jest niesamowicie niebieskie. Czarne są tylko cienie. I te wieczorne, i te w ludzkich sercach. Wojna trwała tu z przerwami przez ostatnie osiemset lat. Czarnogóra była niepodległym królestwem tylko osiem lat. Ale ludzie wciąż witają przybyszów chlebem i winem.

Linia kolejowa łącząca Belgrad z Barem w Czarnogórze powstała w latach 70. Jedziemy wysoko, a dookoła wspaniałe ciemne góry (stąd nazwa kraju) i gęste lasy. W dole wiją się drogi i rzeki, tylko gdzieniegdzie widać...