Sawanna aż po horyzont. Stada zebr i antylop skubią wyschniętą trawę. Za krzakiem akacji widać szyję żyrafy. Czy to Serengeti? Wysokie wydmy mienią się odcieniami pomarańczy i ochry, wiatr przesypuje piasek i pustynia śpiewa. A może to Sahara? Na plaży rdzewieje przewrócony wrak statku, mewy szybują nad wzburzonym morzem… Nie, to pustynia Namib, od której swoją nazwę wzięła Namibia. Spalony słońcem kraj na południu Afryki. Jest tu wszystko – nieskażona przyroda i wymarły las, rwące rzeki i bezwodna pustynia, skaliste góry i malownicze wybrzeże oceanu. Są miasta, jakby przeniesione z Europy, i bezludne przestrzenie pełne dzikich zwierząt – słoni, antylop, lwów. Są biali potomkowie dawnych kolonizatorów i czarne tubylcze plemiona – Bantu, Herero, Himba. Namibia – jedno państwo, a tyle światów!

Cieszę się, że Cię namówiłem. Teraz, chyba za karę, mam Ci zaplanować dwutygodniowe wakacje. Tobie i Twojemu narzeczonemu. Furę, jak mówisz, wypożyczycie sobie na lotnisku. W programie ma być wszystko, co najważniejsze. Samodzielnie, nie w stadzie turystów. Żebyście mogli, we dwoje, zostać na dłużej tam, gdzie jest pięknie i nie musieli pędzić za panem kierownikiem wycieczki. Rozumiem, młodość.
A ja mam usiąść nad mapą i wytyczyć trasę. Duża ta mapa, w końcu Namibia jest prawie trzy razy większa od Polski. Nie ma cudów, nie da się zobaczyć wszystkiego. Umówmy się, że odpuścicie sobie miejsca trudno dostępne i najbardziej odległe. W końcu nie można spędzać wakacji tylko za kierownicą. I po drugie: żadnego folkloru, żadnych pseudoetnograficznych wizyt we wioskach ludów San czy Himba, bo to nie są małpy na wybiegu. Takie zwiedzanie to praktyka obustronnie upokarzająca. Nawet bardziej, pożal się Boże, „turystę”.

Jadąc do Namibii wiedzieliśmy, że nie mamy szansy na zobaczenie dzikich plemion Buszmenów. Po prostu takie już nie istnieją. Dziś stopień autentyczności wiosek w dużej mierze zależy od tego, czy na potrzeby turystów schowane są plastiki i zachodnie ubrania. Chociaż… przygotowując się do wyprawy do Namibii trafiałam w sieci na zdjęcia Buszmenów w tradycyjnych strojach – myśliwych czających się z łukiem na zwierzynę, półnagie kobiety tańczące wokół ogniska. – Farciarze – myślałam o autorach fotografii. – Ciekawe ile tygodni czekali, by zrobić to zdjęcie… Jeszcze nie wiem, że zrobienie takich zdjęć jest banalnie proste, trzeba tylko wykupić odpowiedni pakiet zwiedzania wioski.

Kaokoland to górzysta, półpustynna kraina w Namibii, rozciągająca się pomiędzy okrytym złą sławą grobowca statków Szkieletowym Wybrzeżem a księżycowym krajobrazem Damaralandu. Na północy sięga aż po Angolę, gdzie graniczna rzeka Kunene tworzy malownicze wodospady Epupa. Ta niezbyt gościnna ziemia jest ojczyzną nomadów Namibii – ludu Himba.

Namibia. Co może tu zwabić zmanierowanych już często „znawców” greckich i rzymskich starożytności, egipskich czy meksykańskich piramid? Konkurencyjnych zabytków architektury tu nie ma, ale za to jest jakże wspaniała przyroda. Zwłaszcza walory geologiczne tej części Afryki należą do najciekawszych na świecie.
Tu bowiem można poznać fragmenty pierwotnej pokrywy kontynentalnej, zwanej Pangeą, zbudowanej z twardych skał krystalicznych prekambru (ponad 500 mln lat). Od permu (około 280 mln lat temu) zaczęła on pękać i rozsuwać się, tworząc pod koniec triasu (około 200 mln lat) między innymi prakontynent Gondwana. Ale i on dalej rozpadał się, aż do trzeciorzędu.

Wzdłuż promenady rosną palmy. Stłumiony huk zdradza bliskość oceanu. Domy zachwycają elewacjami z pruskim murem. Wzdłuż porządnie utrzymanych chodników ciągnie się szereg sklepów. Bogate witryny przyciągają wzrok. W restauracji przy Bismarck Strasse rozbrzmiewa język niemiecki. Choć trudno w to uwierzyć, nie jesteśmy w Europie. To zadbane, czyste miasto znajduje się w samym sercu Czarnego Lądu, opodal zwrotnika Koziorożca. Swakopmund zostało założone pod koniec XVIII w. jako główny port dla Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej. Potomkowie emigrantów żyją tu do dziś. Zachowała się też kolonialna zabudowa. Wszędzie widać ślady niemieckiej przeszłości miasta. Tuż za rogatkami zaczyna się...

Namibia to najlepszy wybór dla rozpoczynających przygodę z Afryką. Kraj bajecznych wydm, niezwykłych krajobrazów, niezapomnianych spotkań z plemionami Himba, Herero i San. Zaletę dla podróżujących stanowią olbrzymie, słabo zaludnione przestrzenie i obfitość zwierząt.