Miesięcznik Poznaj Świat
Numer 2017-10-01

Artykuł opublikowany w numerze 10.2017 na stronie nr. 90.

Tekst i zdjęcia: Rafał Sitarz,

Menażeria Krugera


Położony we wschodniej części RPA Park Krugera jest uznawany obok kenijskiego Masai Mara oraz tanzańskiego Serengeti za obowiązkowy punkt dla wszystkich miłośników safari. Żyje w nim cała wielka piątka Afryki. Pracownicy organizacji zajmujących się ochroną zwierząt są pasjonatami i potrafią godzinami opowiadać o swoich podopiecznych.

Dostępny PDF
W wersji PDF artykuł jest wyświetlany dokładnie tak jak został wydrukowany. Czytaj w PDF

 

Gepardy jako jedyne z kotów mają niechowające się pazury, co zapewnia im przyczepność niezbędną do błyskawicznych zmian kierunku biegu. Rozpędzenie do 75 km/h zajmuje im dwie sekundy. Mogą poruszać się z prędkością ponad 100 km/h przez kilkaset metrów, a następnie muszą się zatrzymać. Powodem tego nie jest zmęczenie, lecz przegrzewanie się organizmu.

 

 

Hieny nie żywią się, wbrew obiegowej opinii, jedynie padliną, lecz stadnie polują na większe zwierzęta, korzystając z najsilniejszych szczęk wśród ssaków. Stado potrafi przez kilka kilometrów gonić ofiarę i ranić ją, aby zaatakować, gdy będzie wycieńczona. Dotknięcie tych zwierząt gwarantuje przykry zapach, którego nie można się pozbyć przez wiele dni.

 

 

Zebry są na safari jednymi z najczęściej spotykanych zwierząt. Można poznać, w jakiej kondycji jest dany osobnik, po jego grzywie. Zwichrzona wskazuje na chorobę.

 

 

Karakale należą do drapieżnych kotów, a ich nazwa wywodzi się od tureckiego słowa karakulak, co oznacza „czarne ucho”. Na wolności są obiektem polowań nie ze względu na cenne futro, ale na szkody, które wyrządzają na farmach.

 

 

Żyrafy potrafią spędzać sen z oczu strażnikom w parkach. Często opierają się o ogrodzenia i z powodu masy przekraczającej u samców 1500 kg wydostają się na zewnątrz. Zatrzymanie żyrafy to karkołomne zadanie, gdyż potrafi się rozpędzić do ponad 50 km/h i tratuje napotkane przeszkody.

 

 

Wiele gatunków kotów, jak ten serwal, jest pod opieką w rezerwacie założonym przez Ann van Dyk. Pracujący tam wolontariusze prowadzą programy, które mają na celu zwiększenie populacji zagrożonych gatunków.

 

 

Kilka gatunków małp, jak ta kapucynka czubata, znajduje się pod opieką położonego w pobliżu Johannesburga prywatnego rezerwatu. Znalazły w nim schronienie chore zwierzęta, skonfiskowane na lotniskach przy próbie nielegalnego wywozu z kraju lub odebrane właścicielom, którzy niewłaściwie się nimi opiekowali.

 

 

Lemury zyskały popularność w popkulturze dzięki królowi Julianowi z filmu „Madagaskar”. Obecnie wszystkie ich gatunki są zagrożone wyginięciem z powodu polowań oraz niszczenia ich siedlisk. Łacińskie lemures oznacza „duchy zmarłych” lub „duchy nocy”, z powodu odblasku oczu charakterystycznego dla nocnych gatunków.

 

 

Czarny lampart jest rzadkością. Ma charakterystyczne cętki, które są słabo widoczne na ciemnym futrze. Swoją barwę zawdzięcza recesywnej formie genu. Z racji koloru są nazywane także czarnymi panterami.

 

 

Lwy budzą się wczesnym rankiem, zanim temperatura będzie trudna do wytrzymania. Ruszają do wodopojów i głośnym rykiem przypominają okolicznym samcom o zajmowanym przez siebie terytorium.