Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO powiększyła się o kolejne zabytki!

Na 37. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w Kambodży zapadła decyzja o wpisie 16. drewnianych cerkwi polskiego i ukraińskiego regionu Karpat, a także o rozszerzeniu wpisu Kopalni Soli w Wieliczce o kopalnie w Bochni i Zamek Żupny pod wspólna nazwą „Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni”.

Cerkwie zlokalizowane są w północnej strefie Karpat Zachodnich. Najstarsze zachowane drewniane świątynie pochodzą z końca XV i początku XVI wieku. Stanowią najdoskonalsze osiągnięcia drewnianej architektury cerkiewnej swych czasów, do dziś zdumiewając skomplikowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Różnorodność form i typów, doskonałość ciesielskich rozwiązań konstrukcyjnych oraz odmienność stylistyczna – to właśnie wyróżnia drewniane budownictwo cerkiewne w obszarze polskich i ukraińskich Karpat od drewnianego budownictwa sakralnego pozostałej części Europy.

Kopalnia w Bochni powstała w połowie XIII w. Strefę zabytkową stanowią 3 szyby: Sutoris (z połowy XIII w.), Campi (z połowy XVI w.) i Trinitatis (z początku XX w.) oraz 9 poziomów, usytuowanych pod powierzchnią terenu. Niezwykle cenną spuściznę kultury duchowej bocheńskich górników stanowią podziemne kaplice i miejsca kultu religijnego.

Ostatni wpis polskich obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO miał miejsce 7 lat temu. W 2006 roku na Listę wpisano Halę Stulecia we Wrocławiu.