Ghana /
Akwasidae to zjazd przywódców plemienia Aszantów odbywający się co sześć tygodni, w niedzielę. Upamiętnia sprowadzenie z nieba Złotego Stołka. To symbol jednoczący Aszantów – w nim mieści się dusza narodu. Ceremonia jest okazją, by oddać cześć przodkom, i ma na celu odrodzenie czerpanych od nich sił witalnych władcy.
Dostępny PDF
Tarcze, wzorowane na wojenne, są wykonane z wikliny. Mają centralny szkielet połączony z pasami trzciny. Krawędzie zostały przycięte i wykończone, a część zewnętrzna – pokryta tkaniną, skórą i futrem.
Ramiona Asantehene są tak bardzo obciążone złotą biżuterią, że kiedy podnosi rękę, ta musi być podtrzymywana. Czyni to Mponponsuohene (Noszący Główny Miecz), który jest opiekunem miecza Mponponsuo.
Abrafo to ochrona osobista Asantehene. W przeszłości byli państwowymi katami. Noszą czapki ze skóry lamparta. Mają noże sepo, którymi wykonywano wyroki. Niosą też karabiny prochowe. Do obowiązków abrafo należy również głoszenie peanów na cześć władcy.
Według tradycji Aszantów każdy człowiek powinien mieć swój stołek, na którym nie może siadać nikt inny. Stołek (asesedwa) ma cztery funkcje: jest przedmiotem użytkowym; jest związany z obrzędami przejścia jako prezent; jest świętym obiektem (wnika w niego duch właściciela); jest symbolem politycznym – kto na nim zasiada, ten jest władcą wybranym przez społeczność.
Ubiory kente noszone przez ważne osoby są różnorodne, a ich kolory mają określone znaczenie. Czarny oznacza dojrzewanie; żółty – królewskość, bogactwo, piękno; złoty – autorytet, wysoki status, czystość duchową; niebieski – spokój, harmonię i miłość; zielony – wzrost, odnowę duchową; czerwony – polityczne i duchowe nastroje, rozlew krwi, obrzędy ofiarne i śmierć.
Adira i kente, płaty tkaniny przerzucone przez lewe ramię, to tradycyjne stroje Aszantów. Adira była używana przez rodzinę królewską podczas uroczystości pogrzebowych. Kente jest nazwą stroju i tkaniny. W przeszłości zarezerwowany był dla króla, również dziś jest dowodem zamożności. Parasol informuje o wysokiej pozycji w społeczeństwie.
Uroczystości towarzyszy dęcie w rogi z kłów słoni, co jest częścią upamiętnienia ważnych wydarzeń historycznych. Dmący nazywani są asokwafoo. Aspirujących do tej roli wybiera się w bardzo młodym wieku i przechodzą rygorystyczne szkolenie trwające trzy lata. Zwykle są to krewni obecnie grających.