Polska /
Pustynia Błędowska, zwana polską Saharą, rozciąga się od Dąbrowy Górniczej-Błędowa poprzez wieś Chechło, aż do miejscowości Klucze, niedaleko Olkusza. Jej antropogeniczne pochodzenie wynika z intensywnej wycinki drzew dla potrzeb górniczo-hutniczych od czasów średniowiecza oraz działalności mieszkańców okolic, która przez lata doprowadziła do obniżenia wód gruntowych, co uniemożliwiło rozwój flory.
Dostępny PDF
Obszar pustyni jest przedzielony pasmem drzew, między którymi, ze wschodu na zachód, przepływa Biała Przemsza.
Wczesna wiosna najbardziej podkreśla pustynny charakter obszaru: jest już słońce, ale nie ma jeszcze zieleni. W 1965 r. powstała tu część zdjęć do ekranizacji powieści Bolesława Prusa „Faraon”.
W południowej części pustyni, od strony Kluczy, teren jest ogólnodostępny. Zwolennicy nordic walking mogą się tu sprawdzić w trudniejszych warunkach, a zimą to ciekawa propozycja dla pasjonatów nart biegowych.
Słońce, które niedawno schowało się za horyzont, nadal oświetla księżyc, nadając mu pomarańczową barwę, a bezchmurne niebo sprawiło, że cały krajobraz jest w kolorze niebieskim.
Okres wegetacji jest tu długi, ale zieleń utrzymuje się dość krótko. To zdjęcie zrobiono pod koniec maja, a już w połowie czerwca te same trawy miały czerwonowrzosową barwę.
Niegdyś można było zaobserwować tu zjawisko fatamorgany, typowe dla obszarów pustynnych. Dziś można trafić na piękną tęczę.
Bunkier w części południowej. W czasie II wojny światowej pustynia służyła jako poligon niemieckiego Afrika Korps, a po wojnie – wojsk polskich.
W głębi widać wzgórze widokowe Czubatka w Kluczach. Prowadzi z niego szlak wytyczony na części pustyni z punktami widokowymi i zadaszonymi miejscami, gdzie można odpocząć.
Obecnie część północna terenu, od strony Chechła, jest niedostępna – można ją podziwiać jedynie z nowo wybudowanego punktu widokowego.