Galeria
Tomasz Owsiany
Nylonowe fale
FILIPINY
Rybak reperuje sieci w jednej z niewielkich wiosek na zachodzie wyspy Samar. Mężczyzna pochodzi z ludu Waray, zamieszkującego wschodnią część centralnego makroregionu Visayas. W wielu zakątkach Filipin rybacy są w stanie złowić ledwie jedną piątą tego, co ich ojcowie w latach 70. Na wschodzie Visayas za ten stan rzeczy odpowiadają szkodliwe praktyki rybaków (m.in. rozpylanie związków cyjanku pod wodą lub nielegalne połowy dynamitem). Wpływa na to również codzienne zaśmiecanie okolicznych wód przez przybrzeżną ludność, a także potężne tajfuny, które spustoszyły ten obszar w 2013 i 2014 r. i naruszyły wodny ekosystem. „Na pustym, betonowym boisku w głębi barangaju* jakiś mężczyzna w skupieniu cerował pod wiatą sieci. Spływały mu od kolan nylonowymi kłębami”. Tomasz Owsiany, „Pod ciemną skórą Filipin”, wyd. Muza.
* barangay – dzielnica, która może być też oddzielną wsią, podległą administracyjnie większemu nieodległemu ośrodkowi.
Barbara i Tomasz Jaraczewscy
TRUDNE DOJRZEWANIE
MAURITIUS
Ośmiornice suszące się w promieniach słońca rozsiewają wkoło straszliwy smród. Taka forma powolnej konserwacji pozwala jednak zachować w tej popularnej na wyspie przekąsce dużo wartościowych minerałów.
Marcin Stencel
PANI KONSERWATYWNA
IRAN
W okolicach miast Bandar Abbas i Minab, na bardziej konserwatywnym południu, Iranki zakrywają twarze barwnymi maskami.
Paweł Szulc
NAJDŁUŻSZY NA ŚWIECIE
TURCJA
Drogowo-kolejowy most Selima I Groźnego, leżący niemal na granicy Bosforu z Morzem Czarnym, jest najdłuższym (2164 m) wiszącym mostem kolejowym na świecie.
Rafał Sitarz
Menażeria Krugera
RPA
Karakale należą do drapieżnych kotów, a ich nazwa wywodzi się od tureckiego słowa karakulak, co oznacza „czarne ucho”. Na wolności są obiektem polowań nie ze względu na cenne futro, ale na szkody, które wyrządzają na farmach.
Marta Legieć
DLA BRZUCHA I DLA DUCHA
POLSKA
Trudno się nie zachwycać gdańską zabudową z przedprożami zdobionymi rzygaczami. W tle ulicy Piwnej (pełnej restauracji i knajpek) widać bazylikę Mariacką – największą ceglaną świątynię w Europie.
Paulina Hinz
INNOCHÓD INACZEJ
PERU
Płynne ruchy koni niegdyś ułatwiały jeźdźcom pokonywanie dużych odległości. Dzisiaj ich majestatyczną precyzję można podziwiać głównie na specjalnych pokazach.
Paweł Szulc
BŁĘKIT W CIENIU SŁOŃCA
TURCJA
Meczet Sułtana Ahmeda, znany jako Błękitny Meczet. W takim ujęciu – na tle zachodzącego słońca – kolory nie mają oczywiście większego znaczenia.
Santiago Santos
KOLEBKA HISZPANII
HISZPANIA
Kastylia, rozpostarta na rozległej Mesecie Iberyjskiej, przecięta przez rzekę Duero, dała początek współczesnej Hiszpanii.
Jan Wierzejski Production
Spanie w ścianie
POLSKA
Himalaya Base Camp to pierwsza tego typu impreza w Polsce. Uczestnicy biwaku na górze Wdżar mogli poczuć się jak w Himalajach. Umożliwiły to między innymi specjalne platformy ścianowe, czyli portaledge. Służą one do biwakowania podczas długich dróg wspinaczkowych, gdy jedyną możliwością na ułożenie się do snu jest założenie wiszącego obozu. Alpiniści spędzają na takich platformach czasami nawet kilka tygodni.
Michał Kozok
Zaszczepiony i zadowolony
PAPUA NOWA GWINEA
Organizacja Hepatitis B Free z Sydney szczepi lokalną ludność w krajach Trzeciego Świata przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. W ten sposób ratuje ludzkie życie. Ponieważ nie pobiera opłat administracyjnych, dotacje trafiają bezpośrednio do najbardziej potrzebujących. W organizacji pracują sami wolontariusze, tak jak autor zdjęcia, tym razem w Papui-Nowej Gwinei, w prowincji Oro.
www.kozok.eu
hepatitisbfree.org.au
Tomasz Owsiany
Czyste trwanie
FILIPINY
Maleńka wioska w głębi gór. Staruszek z ludu Kankanaey przesiaduje w okopconej chacie kuchennej. Kankanaeyowie są zaliczani do grupy Igorotów, wraz ze wszystkimi ludami zamieszkującymi łańcuch Kordyliery Centralnej na wyspie Luzon. Przez wieki rozwinęli oni sztukę budowy rolnych tarasów, podobnie jak ich dalsi sąsiedzi z prowincji Ifugao, w której znajduje się kompleks tarasów, odwiedzanych przez turystów z całego świata. „Sędziwy ojciec spędzał większość czasu, leżąc pod kocem w kuchni. Patrzył przed siebie wzrokiem, który już niczego nie oczekuje. Było to czyste, spokojne trwanie. Jego czas ulatywał powolnie z każdym kłębkiem dymu uchodzącego z paleniska, a głównym oknem na świat były drzwiczki od kuchni”.
Tomasz Owsiany, „Pod ciemną skórą Filipin”, wyd. Muza.